VON SOLO met een dodelijke analyse – … ze leert nog heerst. Ze taant.



Stel je voor dat je geboren wordt in een provinciaal gat ergens in het midden van de Verenigde Staten. Er is weinig hoop. Je vader is snel uit beeld verdwenen. Je moeder rommelt wat aan met andere mannen en drugs. Maar drie achternamen verder haal je toch je middelbare school diploma. Daarna ga je in het leger. Bij de Mariniers natuurlijk. Je komt niet aan vechten toe, maar bent wel in een oorlogsgebied geweest. Na een aantal jaren dienst zwaai je af en kunt gaan studeren op basis van een beurs, waar je door je diensttijd recht op hebt. Je doet keihard je best en studeert cum laude af. Dat levert je dan weer een beurs op voor de prestigieuze Yale Universiteit. Daar studeer je rechten en ook dat rond je succesvol af. Na een paar juridische banen, ga je bij een durfinvesteerder werken en speelt je in de kijker. Je schijft terloops nog een succesvol boek over hoe je tegen je jeugd aan kijkt. Het kan bijna niet anders, of ook in de politiek doe je het goed. Je bereikt zelfs de hoogste regionen. Je wordt verliefd op een Hindoestaanse vrouw, maar bent niet te groot om liefde te laten prevaleren boven mogelijke etnische vooroordelen, dus je hebt ook nog de moed om te trouwen en een gezin te stichten. Het voorbeeld van de Amerikaanse droom. Van niks, tot de top van de wereldpolitiek. Het lijkt wel een sprookje dat zo afkomstig is uit een Disney film. Dat moet toch wel een goed mens zijn? Die J.D Vance.

Daar wordt echter in Europa heel anders over gedacht. Daar zitten mensen in de heersende politiek, die links of rechts altijd wel tot de elite of de adel behoord hebben. Overwegend blanke gymnasiasten met een Verenigingsverleden. Honderden jaren verdelen en vooral heersen. Verbonden families en vrinden, die de macht uitmaken. Van Shell tot Albert Heijn. Van het Koninklijk huis tot de fiets van Marc Rutte. Geen mensen uit een achterbuurt, met alleenstaande moeders. In ivoren torentjes en achterkamertjes wordt diplomatiek gekonkeld en men noemt dat regeren. Men redeneert in cirkels en buigt buiten het zicht voor de grote god Mammon. Het bestuurdersvolk voelt zich verheven, onaantastbaar en alwetend. Kronkelen en konkelen. Ze zijn mentaal verweekt. Er is al jaren geen Minister van Defensie geweest, die überhaupt nog gediend heeft en geen Minister van Onderwijs, die nog voor de klas heeft gestaan op een middelbare school. Elke connectie met het plebs is verdwenen. Maar dat zie je niet met je hoofd in de wolken. 

Wat doe je dan, als de jongen uit de eerste alinea je als werelddeel terecht wijst voor het gebrek aan ruggengraat. Je gaat er tegenin, ontkent en draait om. Je verontwaardigd je ten zeerste. En hebt niet door, dat steeds meer mensen van het ‘gewone volk’, misschien zelfs onbewust, een stem horen, die dingen zegt, die ze wel begrijpen. Waarvan ze voelen, dat het wel moet kloppen. Heel anders, dan wat ze jaren gehoord hebben. Dat is het moment, dat je je moet realiseren, dat de traditionele Europese politieke elite passé is. En dat is niet omdat die jongen uit het Midwesten ook werkelijk gelijk heeft. Hij is ook maar een zetbaasje. Het is vooral omdat degenen, die het goed hadden moeten doen voor ons, er zo erg naast gezeten hebben. En dat was nog niet zo erg geweest, als er een lerend vermogen in de heersende klasse had bestaan. Maar ze leert nog heerst. Ze taant.

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter