Het was een broze hulpkreet. Paniek. Help. Twee keer. Help! Onverstaanbaar bijna. Maar zonder twijfel paniek. Breekbaar en indringend kwam het keihard binnen. Richtingloos. Nog geen minuut geleden. Thuisbrengen kon ik het niet.
Pas nadat de streekbus voorbij geraasd was, zag ik haar. Aan de overkant van de Breestraat het afschot van de stoep trotserend in zo´n rolstoel die in ieder verzorgingshuis voorbij de schuifdeur staat. Daar zat ze, grauw en grijs als de kabeljauw uitgestald op de markt om de hoek. Eenzaam worstelend voor een grote glimmende etalageruit. Beide handen met de knokkels bleek rond de grijze banden van het onding geklemd. De trottoirband steeds naderbij. ¨Help me!¨ Blinde paniek spatte uit haar benepen blik. ¨Alsjeblieft!¨
Terwijl ik de losgeschoten veiligheidsremmen terug in de juiste stand aan het manoeuvreren was, vertelde ze dat ze in haar rolstoel woont. Met haar wijsvinger priemend in het niets. ¨Ze hebben mij er laten vallen.¨ Daar. ¨Ik kan niet meer lopen.¨ Daar. ¨Mag er nooit meer uit¨ Daar. ¨Maar mijn dochters laten mij gelukkig om beurten uit en vandaag is het die dag.¨ Haar grip verstijfde. Nog voel ik haar handen rond m´n polsen kloppen. ¨Dankjewel.¨ Tranen dreven op haar gezwollen ogen. Ik vroeg haar om haar naam. Ze dacht even na en haalde beide schouders op. ¨Daar,¨ zei ze. Dat is wat ze zei.
¨Zal ik je zeggen wie jij bent?” Na met een knipoog een vette glimlach te hebben bevrijd stromen duizend woorden over bewegingsloze lippen. Ik voel haar sidderen. Ze ruikt naar hageldauw op lentegras. Eva resoneert in mijn ganse lijf totdat de vrouw mijn beide polsen loslaat en kwijlend met haar kin op de borst in een staat van apathie belandt.
Juist op dat moment zwaait de winkeldeur open en begroet haar dochter haar met de woorden. ¨Zo moedertje, dan kunnen we nu weer lekker verder samen op stap,¨ en wenst mij vervolgens een prettige dag.
Peter Berger
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
