VON SOLO over NUSCH: “De zachte kromming van haar hals en de tederheid in de ogen. De kwetsbaarheid en geborgenheid…”

Deel 334. Nusch Haar gezicht, nabij dat van een andere vrouw. Ogen bijna gesloten. Naakt tussen droom en inslapen verkerend. Alsof ze minimaal leven inademt. Daar, boven het gezicht en de blote borsten van die andere vrouw. Te rustig om ongemak te voelen. Een andere foto. Hoe ze als een hondje opkijkt naar de blonde …

Merik van der Torren op de woensdag met alle aandacht voor zijn liefste maar toch ook voor de gehakkelde aurelia

Buitenzorg 11 Liefste, hier een bericht uit tuinpark Buitenzorg; ik heb haar weer gezien, zij fladderde rond de geraniums, die vlinder met gerafelde vleugels en oranje stippen; ik geloof- zoals Vlinderman Jaap doceerde: de gehakkelde aurelia. Niet dat zij door een kat is gegrepen, nee, zo zien de vleugels van deze vlinder er nu eenmaal …

Rik van Boeckel wint de enige echte virtuele ‘Je schreef over leegte, verre vriend..’ – (de wilma van den akker) trofee op pomgedichten – zilver voor Frans Terken en brons voor Cartouche en Anke Labrie

JAKO FENNEK vanuit het ziekenhuis – sterkte Jako! met een haiku voor jeanine Petra Maria – noem mij maar thuis Frans Terken – dat het ooit goed komt Marc Tiefenthal – leegstand Rik van Boeckel naar een horizon van tederheid Cartouche ik laat je niet los Erika De Stercke hier de leegte Wilma van den …

Abraham Von Solo op het eiland: ‘Puck en Floris-Jan zijn sinds mei niet meer gezien. Wel een tuinman, die de tuin is komen doen op hun eilandje…’

Deel 333. Eiland De lente was van oudsher de tijd dat iedereen weer begon de zaken in orde te maken voor het seizoen. Bootjes meerden weer aan op de eilandjes in de Bergse Achterplas. Buren groetten elkaar en hielpen elkaar met kleine reparaties. Kinderen maakten de tuigage van hun kleine zeilbootjes weer in orde en …

horror uitstapje MIRJAM AL & MERIK VD TORREN: “Dansende skeletten in zwarte rook, Het leek ons wel wat voor een keertje,…”

Het kasteel We zouden het kasteel bezoeken, Die burcht waar het schijnt te spoken, Met knarsetanden, zuchten en vloeken, En Dracula zijn tanden zit te stoken. Die burcht waar het schijnt te spoken En ’s nachts lugubere muziek, Waar Dracula zijn tanden zit te stoken, Grijnzende doodskoppen met een gruwelijke mimiek, Des nachts lugubere muziek, …