Jolies Heij – over wie ze is én wat

Over voorrecht & biologische klok Het gebeuren op het damesgala liet me de afgelopen week niet los, sterker nog, ik heb eens uitvoerig mijn gedachten laten cirkelen rond het thema racisme en uitsluiting. Vooral omdat ik het was die in een stereotiepe hoek werd gedrukt, waar ik helemaal niet wilde zijn en naar mijn idee …

Jako Fennek wint de enige echte virtuele – zie hier de mens – trofee op pomgedichten – Max lerou zilver en Frans Terken het brons

Frans Terken op de kasseien van Kwaremont Rik van Boeckel – wij leven ons mens zijn uit Marc Tiefenthal naar Dinant Petra Maria – later als ik mens ben Max Lerou – ja zij kookt meestal van woede behoorlijk vreten heeft onze tafel nooit …. Erika De Stercke – waar het wemelt van geldzucht verzwakt …

onze Lisan Lauvenberg hijgt ‘als een postpaard, dat ze bergop hebben geslagen…’

Virus estafette Kan niet praten, want moet hoesten. Of bijkomen van het hoesten. Daarna heb ik een ontploft hoofd. En zit te hijgen als een postpaard, dat ze bergop hebben geslagen. Met schorre stem geile dingen zeggen of lekker schelden kan ook niet. Er is geen stem, slechts wat gefluister. Drie weken geleden had ik …

lekker kissebissen met jolies heij – 84 dichteressen in het baksteen- en asfaltrijke Bos en Lommer vliegen elkaar in de haren

Over cocktails & oiko Columniste op een gala met 84 dichteressen in het baksteen- en asfaltrijke Bos en Lommer. Het leek wel een samenkomst van heel literair gereformeerdkatholiekmoslima vrouwelijk NL. Kijk, daar had je de zilveren dos van Diana Ozon en daar de dasspeld van Simon Mulder, o nee, die kwam alleen iets uit de …

Karin Beumkes – M&M op de m – ‘ik geef je aan de vrede…’

Ik geef je aan de vrede Er bestaat geen beter contrast dan winter en zomer tegelijkertijd in een veel te zoete lente. Het is ook goed zo. Suja suja ssss. Ons huis is schoon en de geest die deze plaats bewaart noemt zich zonder meer charmant. Het is gedaan zo. Suja suja ssss. Mijn dode …

o wonderschoon blauwzilver water – o eenzame roeier waar heen? waar toe? waar voor? Erika de Stercke wint deze week de enige echte virtuele blauwzilverwater trofee op pomgedichten – Cartouche zilver – Petra Maria & frans Terken brons

Petra Maria: het regent lichte spijt Rik van Boeckel roeit dagen uit de tijd Marc Tiefenthal Eerst schuimden we het strand af Frans Terken in antwoord op Petra Maria Cartouche over deze almaar populairder alt exoot in arendswaan getooide blauwbilgorgelende dwarsfluitblazer Erika De Stercke hij buigt zijn hoofd veegt de spatten uit het verleden weg …

het tweewekelijks gedicht van Peter Posthumus: over ‘diep verlangen naar wat ongrijpbaar is…’

omdat er geen toen is zonder dan geen dan zonder nu schrijf ik mezelf een horizon uit wat verdween schrijf ik een toekomst uit wat ondenkbaar is schrijf ik geheimen toe aan wat berekend is en vast staat schrijf ik dwars door het beton paden om door het bos te dwalen schrijf ik een zucht …