U bent zelf een brabander!
wat is er toch in brabant aan de hand? er verbranden kinderen. ze rijden met auto’s in op het publiek. dichters schrijven daarachter niet meer gedichten welnee ze plakken en knippen alles wat los of vast zit aan elkaar. en wat rijmt er op ‘aan elkaar’- heel goed – de naam van de dichter adelaar.
we gaan hier niet mee door beste brabanders. het geduld in het westen is echt op – zeker nu er doden vallen. dat kunnen we niet hebben. brabant stond altijd voor gemoedelijk, voor zachtaardig – niet voor moord en doodslag, openbare verbranding en culturele neergang.
in het westen moesten we al eerder afscheid nemen van texel. het waait daar teveel. ze waren net teveel fout in de oorlog – ze hebben daar een eilanddichter die proza schrijft en proza verwart met poëzie.
limburg hadden we hier ook al eerder de deur uit gedaan. ze zitten in limburg op 321 meter hoogte en nog steeds stroomt de boel daar elk jaar weer onder en over. groningen? nee asjeblieft zeg al dat gepiep en gekraak, al dat instortingsgevaar, weg ermee. brandhoff snel verhuizen. friesland/drente zult u zeggen. nee nee nee en nog eens nee – je verstaat ze niet. wil je de boel daar tot ontwikkeling brengen – niet te betalen en ze snappen het toch niet.
nou ja met de rest van nederland is het behelpen – we geven het toe. maar we zijn nu eenmaal redelijk en sociaal hier in 020. nouja de rest, de rest, de rest is een beperkt begrip. de rest is zuidholland en utrecht. zuidholland omdat max lerou daar woont en utrecht omdat utrecht van van piekeren is.
Frans Terken wint de wedstrijd deze week met een compleet gedicht. Het thema erg is een moeilijk thema gebleken. je schrijft de erge dingen niet zomaar op in poëzie. afstand nemen dat is de taak van een dichter – niet je storten in de ellende van een ander of van jezelf zonder afstand. neen – de dichter beschrijft, troost, signaleert, voorziet in een toekomst, grijpt in een verleden, actualiseert in een onschuldige taal waar hij natuurlijk schuldig aan is. Frans van harte.
