PETER BERGER op de zondagmiddag: ‘Ze is een beestachtig liefdeswezen dat is geschapen om te stralen als de zon. Om mij met haar liefde bij te lichten zodat ik haar contouren voor altijd kan ontwaren in de diepste krochten van oneindige duisternis.’

Share This:

PETER BERGER voor even terug in KATWIJK (kattuk): “Daar aan de voet van de duinen bij het prikkeldraad ga ik straks even liggen. Op m´n rug. Want ik wil de wolken in het blauw voorbij zien waaien totdat m´n oogleden zwaar worden…”

Share This:

de zondagmiddag op pomgedichten met PETER BERGER: ‘Dan zie ik haar. Door een metalen bos van fragmenten zweeft ze zomaar mijn leven in, het licht in de lucht barend in een glimmende trance…’

Share This: