Lijstjes, lijstjes en nog meer lijstjes.
.
Oud
.
Eén dans, één dans met sproeiende ogen,
gloeiende wangen, losse handen.
En dan opzij gaan staan. De bleke glimlach voelen,
die als een nevel op een avondwei
omhoog stijgt. Langzaamaan verkoelen
en merken dat de nevel sneeuw geworden is.
Dan wijze dingen denken, lachen, liegen,
winst maken uit het wezenlijk gemis?
Of plotseling weer het feest inspringen,
op stijve benen en met koude handen
dansen en vallen, overdekt met schande?
Het helpt niet. Houding is het leven niet,
onthouding evenmin. Zwijg en ga heen
en loop alleen zoals een oude wolf
en lik de laatste druppels uit de droge plassen.
Proef goed, het is uw heil en de grimassen
die gij moet trekken zijn vol herinnering
aan vroeger lachen. Met nog één druppel
loodzwaar bestaan, dat toekomst heet:
de laatste terug van onverdund en helend leed.
———————————————
uit: ‘Vergezichten en gezichten’, 1954.
Vasalis
ja ik schreef lisan al – als antwoord op haar toch wel confronterende vraag: “Kennen de lezers ook van die lijstjes? En durven ze die te delen? ” – inderdaad er is wel lef voor nodig – voor zo een lijstje. realiseer ik me nu. oprechtheid is voor een dichter toch wel een vak apart. onverwachte dieptepsychologie hier op de pom op de vrijdagmorgen.
Mijn lijst
is bescheiden
een meisje, een kleintje
zij telt voluit één punt
een ieniemini minimale
maar hoe beregroot
van opgave:
ga voor al
niet dood, blijf voor
alsnog alleen dat gat
dichten tot wie je bent
dat het een aard heeft
mvg., Cartouche
**********
Kop op
wens ik u beste mensen
poëten lezers en beterweten
dat momenten niet verloren gaan
in de maalstroom van
tranen – niet in te houden –
dalen in dit platgetreden land
grond en bodem mogen worden
van lelies in het veld
Cartouche
31-12-2016