Cartouche wint de enige echte virtuele – en tot waar of tot wie brengt dit nummer U – trofee op pomgedichten dit weekend – Ien Verrips en Petra Maria zilver, brons voor Rik van Boeckel
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
Doe mee met de conversatie
5 reacties
Nederlandse vertaling:
Gezeten op een bankje 5 minuten met jou
Kijkend naar de mensen die er nog meer zijn
Pratend over de goede tijden, wie dood is en wie zijn teruggekomen
Terwijl ik je kleine vingers met mijn hand streel
Terwijl we wat te eten geven aan die gekke duiven
Hun pootjes driftig trappelend op de grond
Luisterend naar je lach die opklimt tegen de muren
Die me meestal opbeuren
Je vertellen waarom ik een beetje in mineur ben
De geweldige bonbons die we pikten in de winkel
Zwart/wit en mints, caramel voor 1 franc
En de salmiaksnoepjes met verrassing
Lopend in de regen 5 minuten met jou
Kijkend naar het levend zoals het nu is
Vertellend met de blik naar de grond
Een beetje praten over je moeder
En dan springen we in de plassen om te spetteren
En lachen we en vergeten we te zeuren
Luisterend naar je lach alsof je de zee hoort
Ik stop even en wil terug gaan
Om je vooral te vertellen over karamelrepen en de kokosrepen
En de echte babbelaars die aan je lippen kleefden
En een aanslag waren op onze tanden
En de salmiaksnoepjes met verrassing
Gezeten op een bankje 5 minuten met jou
Kijkend naar de ondergaande zon
Pratend over de goede tijden, wie dood is en over kan me niet schelen wat
Te zeggen dat wij niet slechtwillend zijn
Dat als ik gek ben, ik dat alleen ben in jouw ogen
Want dat is het voordeel van samen zijn
Horend jouw lach die wegsterft in de verte
Samen met het gekrijs van de vogels
En je te vertellen om van het leven te houden
En lief te hebben, zelfs als de tijd een moordenaar is
En de lach van een kind mee te nemen
En de salmiaksnoepjes met verrassing
En de salmiaksnoepjes met verrassing
Nederlandse vertaling:
Gezeten op een bankje 5 minuten met jou
Kijkend naar de mensen die er nog meer zijn
Pratend over de goede tijden, wie dood is en wie zijn teruggekomen
Terwijl ik je kleine vingers met mijn hand streel
Terwijl we wat te eten geven aan die gekke duiven
Hun pootjes driftig trappelend op de grond
Luisterend naar je lach die opklimt tegen de muren
Die me meestal opbeuren
Je vertellen waarom ik een beetje in mineur ben
De geweldige bonbons die we pikten in de winkel
Zwart/wit en mints, caramel voor 1 franc
En de salmiaksnoepjes met verrassing
Lopend in de regen 5 minuten met jou
Kijkend naar het levend zoals het nu is
Vertellend met de blik naar de grond
Een beetje praten over je moeder
En dan springen we in de plassen om te spetteren
En lachen we en vergeten we te zeuren
Luisterend naar je lach alsof je de zee hoort
Ik stop even en wil terug gaan
Om je vooral te vertellen over karamelrepen en de kokosrepen
En de echte babbelaars die aan je lippen kleefden
En een aanslag waren op onze tanden
En de salmiaksnoepjes met verrassing
Gezeten op een bankje 5 minuten met jou
Kijkend naar de ondergaande zon
Pratend over de goede tijden, wie dood is en over kan me niet schelen wat
Te zeggen dat wij niet slechtwillend zijn
Dat als ik gek ben, ik dat alleen ben in jouw ogen
Want dat is het voordeel van samen zijn
Horend jouw lach die wegsterft in de verte
Samen met het gekrijs van de vogels
En je te vertellen om van het leven te houden
En lief te hebben, zelfs als de tijd een moordenaar is
En de lach van een kind mee te nemen
En de salmiaksnoepjes met verrassing
En de salmiaksnoepjes met verrassing
het mag zo zijn
ik wandel soms
uit leegte
dezelfde paden
door het bos
dan sta ik stil
waar jij ook stilstond
tussen berkenstammen
wachtend op het licht
dan hoor ik
de schrille zang
van het roodborstje
verdwaal ik zonder jou
maar dat is nu
die berg geluk
die mij als een plotse
hagelbui overvalt
ik ben niet zonder jou
petra maria
Dichter bij de wind
Niet dat de zwaarste wind
ooit wegblaast wat we samen
aan liefde door de tijd sleepten
steeds die hand op de schouder
houvast bij rumoer in de buitenwereld
de kracht die we diep binnenin
zoals je met een gebaar
een blik zegt wat we van ons weten
dat dit zoveel meer is dan nu
herinneringen ingepakt en
bewaard als snoep in een trommel
om bij honger naar te grijpen
hoe ze niet kunnen verwaaien
jij met mij in quarantaine
tegen het grote vergeten
© FT 13.06.2020
Goedemorgen Pom, er staan een paar coupletten dubbel in bij mij.
Groetjes Petra
sorry petra – in orde gemaakt nu. ochtendgroet